HAZAN VAKTİ

Yine bir hazan vakti Şiraze
Dal kurur
Yaprak düşer
Ben yanmışım el neylesin
Ilgıt ılgıt nasıl eser
Ben savrulsam yel neylesin
Toz dumana karışırken
Hasret, sevinç yarışırken
Aşk, nefrete dönüşürken
Al neylesin, mor neylesin
Bülbül yoksa gül neylesin
Mutlu ve hoş şarkılarda
Serenatta dil neylesin
Gam vurur, gamze deler
Gam zedeler, gamze vurur
Dalga yürür su üstünde
Zaman yürür, dalga vurur
Her hazanda tekrarlanır
Döner değirmen misali
Adapte olur yaşama

Deli gönlü yine, efkâr kuşatmış
Bir feryad-ı figan, sardı her yanı
Sevenine canan, hasret yaşatmış
Bulunmaz diyorlar, derdin dermanı

Sararmış yaprağı, binbir ağacın
Bir tek yolu vardır, aşkta mihracın
Vuslatsız sevdada, bitmez ki acın
Dinler mi söyleyin, bu kalp fermanı

Şu dil usanmadı, adın anıyor
Şirazeyi bir gün, gelir sanıyor
Haberin yok belli, yara kanıyor
Kaç yıldır bekliyor, gelip sarmanı

Seven her yüreğin, bence gözü kör
Svdanın ipinden, hele bir şal ör
Nasıl yaşanırmış, sevde sende gör
Diliyor tanrıdan, hayal kurmanı

Sen oldun Şiraze, gönlün incisi
Ben oldum yarışta, sevda öncüsü
Lüzumsuz biter mi, özlem sancısı
Bekliyorum, bir karara, varmanı

Hazan mevsimidir
Ey yâr gördüğüm
Her ağaç bir başka
Renk cümbüşünde
Sararan yaprakta sıcak renk
Hakim
Geçtiğim yollarda
Park, bahçelerde
Hem Eylül, Ekimi çok severim ben
Kuşlar meyve arar
Dal uçlarında
Her zaman dua var, avuçlarımda
Bahtım kara
Yazım kara
Bülbül kara, gül kara
Gönül üzüngün, kalpte yara
Sen beni hep
Eylüllerde ara
Çünkü
Hazan vaktidir şimdi Şiraze

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ŞİİRİN KÜNYESİ
TÜRÜ : Harmanlama (Serbest ve hecenin birleşimi)