(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
şiirler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
şiirler şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şair şiirlerinin iç dünyasını şairin kendi gözlemleriyle betimlediği yaşama dizelerin yaşananlar ölçüsünde kendini sunduğunu öylesi güçlü ifadelerle vermiş ki hayranlık duymamak mümkün değil…
Bu yüzden şiir usun ve ruhun yarattığı sözcükleri harmanlayarak sunan, dünyamızın vazgeçilmez edebi ürünleridir. Şiirin özel bir yönü de diğer edebi ürünlerden duygulara daha çabuk hitap eden yönü olmasıdır.
Şiir anlağa değil, duyguya seslenir, kavranmaz yaşanır, yorumu çok doğrudur.
Evet, şiir söylemek istediklerimizin dili, duymak istediklerimizin kulağı oluverirler. İnsan duygularıyla yaşar ve ifadesini ruhunun derin tabakalarından aydınlığa çıkarır. İmpuls iç itilimi (psikolojide açlık, susuzluk gibi bir ihtiyacın karşılığı) ile içimizdekiler dökülmek ister; işte şiir burada devreye girer. Bu iç dünya ürünlerimiz mutlu-mutsuz günlerin, duygulanışların, kaybedişlerin (ölüm, ayrılık) sevgilerin hissedilenlik derecesinde yazılanlardır. Diğer sanatlardan (öteki söz sanatları, plastik sanatlar, resim ve müzikle) ayrı ve ortak noktaları vardır ki şiirin yeri kanımca daha ağır basmaktadır.
Şair yazma isteği olan, içindekileri döktükçe sözün büyüsünde kaybolur. Okuyucuya sunar.
şiirler büyür sessizce prangada hücrede, konuşturamaz kimse onu işkenceyle.
İşte şiirin bamteli burada şiir esin ve yürek işidir.
Her zaman ki beğenimle güçlü kalem… Fotoğrafta bakış açısını sunan bir bütünlük sağlamış tebrikler.
Senin şiirleri okuyunca kitleniyorum, Bu nasıl büyük bir yürektir ki böyle harika şiirler yazabiliyor Hayran olmamak elde değil, beğenimi anlatamam inan...
Güzel yüreğini naif kalemini kutlarım Sevgi ve sonsuz saygımla...
şiirler büyür sessizce prangada hücrede, konuşturamaz kimse onu işkenceyle.
bu kısım benim sevgili ömer nazmi,çünki şiirler hep muhaliftir,küresel kirlenmişlikte bir şiirleri fazlaca kirletemediler, şiirler hep çoğunlukla dik durdu..
prangada
hücrede,
konuşturamaz kimse onu işkenceyle.
âşık hece doymak ister yâr memesinde,
ağlıyorsa acının kundağında
kalbinin bırakıldığını anlamıştır
eski bir caminin avlusuna.
şiir şairin elindeki oyuncak..
yüreğinize sağlık