AvluDilimin altında saklı bahçe Erguvanlı bahar Dalları beyaz duvarları mor... Dışardan görünmez Yuvasında tohum biriktiren şeffaf küp Bir sabah, Tenini tül tül sıyırsın başucuma Güneş sırrın saadetini aşkla aşka d/okusun El Eliyle Elele tutuşsun Iki avuç arasına yerleşen alev Tepeden tırnağa kırmızı yansın Yürürken düşünceli dönemeçleri Çocukluğumuzu hatırlatan yolu Sen içeride Ben dışarıda Mesafe bakışları Ikindi ve ağaç kadar Orda bir yer var göz göze geldiğimiz Ney huzuru sesim/ Sesinle boydan boya uzansın yeşile Toprak bizi çeksin üstüne Biz toprağı Yaşamak ölüm kadar yakın Ölüm kadar uzak Karışalım birbirimize ve Fakat, Şu sır küpü gibi yuvarlanan şey Parmaklarımın ucuna dokunduğunda Lütfen Sen ol. |
Ne ölüm , ne ecel ..
Şu sır küpü gibi yuvarlanan şey
Parmaklarımın ucuna dokunduğunda
Lütfen
Sen ol. "O " Olsun dilerim şairem
Sevgimle