GECEYARISI DURAKSAMALARI
saat : 00.01
gecenin yarısı ne zaman ve nasıl gitti ., hiç bilmiyorum ama gecenin diğer yarısı anadan doğma ., önümde duruyor hala… öyle fırtına kopmuş-öyle şimşek ve gök gürültülü gökyüzü ve şişeden boşanır gibi yağan anason kokulu yağmur altında kimsesizler otelimin yıldızlarını., yalnızlıklarla bırakıp baş başa yürüyorum sırılsıklam ., her adımımda bin sarhoş küfür yüklü., bin küfür ki her biri birbirinden ağır gök gürültüsü… , /kör bir ateş başında sokağa doğurduğumuz çocukları görüyorum elleri ısınıyor ama öyle üşüyor ki yürekleri ., titriyor-donuyorum gece çöllerinde ölmüş çocuklar gibi/ .. saat : 00.01 sonu kötü bitecek masalların son sayfaları mürekkep tutmaz ki bahara boyansın üstüne çıkılacak kerevetler., ama olmaz… çünkü yanlış parmaklara bağlıdır hayal perdesinin gölge ipleri onun içindir ki çaldığın hiçbir kapıyı., açması beklenen açmaz barikatlarla kesiktir yolların., attığın adımlar denize açılmaz ve iskeleye demirlenmiş o küçük sandal boşuna bekler seni., boşluğa yanar-söner uzak sahillerdeki deniz fenerleri… , /elektrik yüklü bütün bulutlar ., beynimin kavşaklarında çarpışıyor çaresizlik bataklığına düşmüş umutlarım., hepsi aynı anda ağlıyor bütün şiddetiyle çatlıyor duvarlarım/ .. saat : 00.01 yürüyorum diyorum ama gör bak ., daha atamadım bir adım bile böyle zamanlar işletmiyor hiçbir şeyi ., hatta zamanın kendisini de… şimdi bağlamanın tellerine dokunuverse birisi., türkü söyler gibi mesela birden bildiğim dağlarda bulsam kendimi., denizlerimde nehirleri kucaklayıp ., ormanlarla sevişsem sabahın seher vaktinde ama olmuyor işte ., kendime vurduğum öyle paslı bir pranga var ki aklıma dahi getirmiyor., kurtulmak isteyip-istemediğimi… , /nereden bilebilirdim ki beni beklediğini ., bir sabahçı kahvesinde yağmur sonrasının toprak yolları ya da bir geminin güvertesinde bilemezdim ki güneşin sen olduğunu/ . . CEVAT ÇEŞTEPE |