Tut...Beni utangaç bakışların Sarı saçlı tanelerinden doğur Çocuklar çevirsin yüzünü güneşe Sesimin gıcırtısında Sesime toplanan kuşlar gibi öp Aramızda duvarlar Yollar ve Insanlar Bir vapur düdüğünde Kaç kez uzaktan baktığımı anımsa Ağzımın kıyısında duran çiçekleri onar Yalnızlık ağrılı bir kent Trenlerle koşan gözümün dibine Oyy anam Koskocaman gökyüzü Kaç tane yıldız yanaklarımda açan Soluğum dört nala bir at Hepsinde sen Pencere önü bekleyişlerde mısralarla konuşmak Oyy benim yalnızlığım Mavi bir sokaktan ıhlamur toplaya toplaya doğruluyorum Parmakuçlarına... Tut beni... |