gelmese miydinkaç kez ağırladım seni kaç başka biçimde kaç kez salındım o ağır aksak ritimle... umudu çeker gibi çektim içime hep sen diye... kaç yalan demledim zamanın çakırkeyfliğinde kaç küfür salladım sabahın gerçeğine -hep yağmur sonrası buğu kaçardı genzime kararırdı gözlerim sen görürdüm her şeyi tenimle yakardım hoşgeldinleri bakardım da sonra / kirpiklerim aralandığında hoşbulmazdım hiçbir şeyi... acı bir keşke ekşirdi midemde kusardım senli düşlerimi...- (geldin sonunda beklemek ağrısı bir şey değilmiş geç kalmışlığın sancısı yanında) şimdi gözlerin doğunca bu kente sabah seherliğini bilince ve ben apaçık görünce tüm yenilmişliğimi bulvarlarımın nice köhnemişliğini susarım elbet kana kana içmek istesem de seni kanayan dudaklarıma inat susarım ... son bir hoşgeldinim kalmıştı onu da demincek sallandırdım eşikte isyan eder de dilim söyleyiverir diye... haydi şimdi git / selametle oyalanma fazla iflah olmaz bu kentte tek / acılarını bırak giderken yoldaş olsun diye benimkilere Gülşen Destanoğlu |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar