Falçocukluğum çıktı falımda öylesi uzaktan baktım bir elma ağacı altında cıvıl cıvıl gülüşen çocuklar yere düşen elmaların keyfiyle en çok özleyecekleri zamanı yaşar iki adım ilerde erik ağaçları dinler çocuk şarkılarını anın güzelliğini yaşar yapraklar dal güneşi hazmeder kiraz tepesinde son kalan kurumuş meyvesiyle bakar bahçede çalışan kadına annesine çocukların hep işe, çalışmaya gebe doğan çocuklardan sonra ağacın dibindedir kaynak suyu dolu testisi içer geri gelmeyecek zamanı kana kana güneşe ısmarlar gelecek türküsünü bir de gün yanığı ellerine çocuk sesimle türkü yakarım ben de uzun boylu kavaklara dereye yar neyse o zamanki aklımda yar derim ağaçlar dinler elâ gözlü yar birbiriyle fısıldaşarak güler çocuklar iyi bakmalıyım falıma yar üstüne yar var mı güzün mü dökülür kavak ağacı annemin başı hiç mi ağrımadı güneşten bu fal yaslı zamanları taşımaz terse döndürülür yoksa fincan.. 20. 02. 2018 / Nazik Gülünay |
Selam ve sevgilerimle...