30.01.2018 22:44:52

'Bir şeyler söyle' diyorsun. Benim sesim ise bir do sesiyle ondan sonraki do sesi arasındaki uzaklıkta sıkışıp kalmış, bir oktavlık gücü bile kendinde toplamayan cılız titreşimden ibaret yalnız. Ordan bakılınca -içinde senin ve benim olmađığım bir yerden-bir kıvılcım da yeter tutuşturmaya gibi görünüyor ama sadece bir yanılsama bu. onun için cam fanusun içinde bir balık besleme hevesim de suya düştü. Hayaller hep böyle gümbürtüye mi gider Aynur? Oysa hep balık olmak istemişimdir. Sesini dalgaların çalkalayıp, denizin yuttuğu cennetlik yer varsa işte orası. 

Böyle boz-bozum hengamenin içinde aynı zamanda çalıkuşu gibi ürkek...Günler yalpalaya yalpalaya geçiyor Aynur. Ve 'gelecek günlere başsağlığı dilerim!' diyen ikinci yenilerden Turgut abiye çok sevgi ve selamlarımı göndermek isterim burdan. Su götürür şeyler mi bunlar? Yoksa girift ve çıkmaz yol mu bu içinden geçtiğimiz? Baktığı her yer mi açık mezar gibi davetkãr durur karşında insanın?

"Beni tabuta koymadan ve dua etmeden çıplak bir şekilde dünyaya sırtımı çevirmiş, yüzüm toprağa bakar şekilde, bir isim ve mezar taşının olmadığı vaziyette defnedin…. Size vereceğim mektuplar yerine ulaştığı zaman; suskunluğumu bozmuş sözümü tutmuş olacağım…. İşte o zaman mezarıma taş koyup güneşe bakacak şekilde adımı yazabilirsiniz." diyor Nawal 'içimdeki yangın'da...

İçimde sıra sıra yumru sözler Aynur...sonra yankılanır uzaklarda bir yerde Sait Faik'in 'yaşıyorsun efendi' sözü... 

p.s: geçenlerde bi mektup yazmıştım forumuna...o günden bu yana da pek bi şey değişmedi Aynur'um...günler yarı açık, yarı kapalı birbirini dürte dürte yol alıyor zul'a doğru...

şiirleri hafife alma...'ben anlamam' diyorsun ama hiçte öyle değil...gayet güzel ve anlamlıydı...

sevgiyle yürektesin gülüm...