Sarmaşık bakışların kan kırmızı yolu
Tenime suskun çığlıkları uyandırıp kalbime boşaltan
Ahh o gözleri yaşamın








Avuç içlerinin ıslak ve yorgun çizgilerinden aldım çocukluğumu
Dokunacak kadar yakınken kanatlarım
Örgülü bekleyişler özlem gölgelerinde
Elimi tutan/
Siyah,mavi,yeşil renkleri tutuşturan
Ahh o sesin...Yağmurun yüzüme kıvrılan
Saçlarım





Bir papatya gibi gülüşlerim açtı
Iki dudağımın arasında
Yüzüm büyürken düşlerimin eli göğsünde
Masal kadar gerçek
Rüya kadar haki
Şimdi sabrın kıyısında
Şiirlerime yaslıyorum dizlerimi
Kelimeleri okunsun gizli yanımın
En uzun öpüşmem bu
Usulca bırak beni






Düşler ki
Bir bayramda yan yana
Yenip karıncaları siyahın ışığını sızdıran
Günün ilk saatlerine
Artık kalabalığı duymuyorum
Ahh o duruşum..perde gibi gözümün
Önünde






Yerle gök arası ateşin ruhuyla çıkıyorum gövdemi
Toprağın incisinde bedenim
Gözbebeklerine giriyorum
Dökülen yaşları ince sızımın
Ah o gülüşüm...yakama sır diye
Takındığım






Her sabah
Sonsuza kadar bekleyebilirim
Uzasın saçlarımı koyu bir ırmağa

varoldukça
Gökyüzünde her gün gül gülüyor kollarıma
Gövdem artık duyuyor mu beni
kulağımda ağaçların sesleri