Sappho’nun altın dişlisiAh catulluscuğum, benim güzel orospum Senin altın dişlerin var diye bütün mezar kazıcıları toplandı bahçeye Ben sana söylemiştim Tenekeye vuran yağmur ne güzel ses verir Ve buram buram simit kokar sen güldüğünde Yine demiştim sana Altın dişte tutmaz hiç bir aşk Ah catuli karşı komşunun elleri tuttu her gece Altının var diye sevdi taşaklarını, Ve lucretıus varlığın yapısında bas bas bağırdı sana Ne acınası anlayış Korkunç karanlık ve bir gece vaktinde Şu kısa yaşam Kuşkulardan sıyrılmış sevda Ne acıdır ki Fırtınanın allak bullak ettiği sular Ve kayada sessizce oturanın ateşli sıtmasından bi habersin Çünkü çok akıcı bir nehirdi yüzün Aşınmaktan yorulmuş her çakıl taşları gibi Dönüp durdu su yatağında altın dişine bakan Sappho delisi Bütün yalnızlar gibi şarap içip ölü kustu Ruhunu seçti görünmeyenin Biçim değiştirdi bahçedeki gül. Ah catulluscuğum ben şimdi neye inanayım Karanlık şeylere ihtiyacım var Yüzünü dibinden ateşle, altın dişin fırlasın Taburcu et akıl hastanesinde kırlara dolaşmış bir kediyi İçini boşalt kırmızıya Herkes ölüdür. |
Çok beğendim...
Kutlarım...
.................. SAYGI VE SELAMLAR