Sesler
yüzüme çarpıyor
çekiçlerin tozu boğduğu havada ne kadar ağırlık var. orada şarkı söylüyorsun ve şarkı söylüyorsun kılıçların başardın. ışıklarınızın bizi ayırdığını biliyoruz ağırlıksız yerçekimleri rüzgarın boşlukta yuttuğu her şey gibi her şey kararır yılan ısırıklarından çok uzak, ağzımız sanskritçe atlas yağmur uzun akçaağaç gölgelerine tanrılar olmadan kılıçlar olmadan.. |
rüzgarın kardeşliği esine
doğanın sesine
kuşlar
eşlik eder de
insanların nesine
döner dünya tersine
tanrı susar çeliğin aç nefesine
kan ve kılıç tüy diker bir delinin fesine... saygı ile.