Ninguitve dar kapılardan daha hüzünlüydü buluntusunu arayan gölgenin tuhaf çığlığı o gelir ve bilinmezdi kar dediğin örtüşmüyor, ağzımın içinde eriyen his karanlık ve uykunun soyunuk anı çıplağım diyorum sırtım bir sunağın ortası taşta çiçeklenir. dolunayın kurt dişleri kapalı avlular ve zehrini akıtan sessiz fısıltı dal kırılır ve yine tekrarlanırdı karaşın yapraklar arasında uzanan solgun vücut ve kim söylerdi beyazın günahı yok alıp bir mutsuzun dudağını öper gibi rengini çekip eşikten öteye haz alır, alıp onu taşır ve nasıl uyunur çok koyu maviye dönüşüyor saçlarım kimseye söylemiyorum şarap döktüm kuşun gözüne. |
Umutsuzluk çevremizi kuşattı,
Kıtlık kıran gündemde."
Metin Altıok
_"dolunayın kurt dişleri"
ne güzel söylem.
kutluyorum...