3
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
786
Okunma
sasnkrit küllerin seni yuttuğu bir zaman vardı
kaburgada hançer
gece sapları ve henüz gün ışığına çıkmamış yağmurun ördüğü ağızda korunaklı çitler
ve sen içimde büyüyorsun.
*
gözlerimin karanlığında
trompet çığlığı nefes almayı durdurur
onarılmaz acılar içinde uyuyan ve kozasına kapanan eğrelti otu
dağınık yansımalar ve brahma sessizliği içinde ay uluyor
burada duruyor
demir bariyerler büyütüyor
ve çekiçlerden kan damlıyor
biliyorum, inanıyorum
dans etmeye gittik, ölü yol
şarkı söylemeden
ve hasta bir katırın üzerinde
ne lanet bir rüzgardın
ne lanet rüzgardım.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
