GÖĞÜN KRİSTAL DAMLASIGöğün kristal damlası gibi Düştün yüreğime dağıldın Ben bahar açtı sanırken Kanattı yüreğimi körelmiş dilin çatlarken cidarı kalbimin Düşer yanağıma gözyaşlarım Sarar yüreğimi harları kor gecelerin Boğum,boğum geçer gözlerimin önünden Bize kırılmışlığı zamanın Beni nasıl boşa harcadınız der gibi Sitem yüklü kanatlarıyla Selamlarken bizi Ardına bakmadan geçip gider esmelere sürgün bir rüzgar gibi Sana, salgına yakalanmış tüm hayallerim Sırtlamışlar kırık dökük ne varsa hatıralardan Sana yitik sana dönük düşlerim Küskün dağ Karartmış eteklerini geceden önce Kuytuların haznesinde pul,pul olmuş yüreğim Toprağın yüzüne vurmuş şavkın Toprağı bıçaklar gibi Acılarla yeşertir dallarını hüznün Nasılda acıtır yüreğimi aymazlığın Oysa zaten senden öksüzlüğümle Hüzünlerle gark olmuş her yanım Suretinden düşen parçalar Kara yazgımı bir,bir diker toprağa Ah nasılda yağmalanıyor Gözlerinin hava boşluğunda Kış menekşelerin Mor sümbülleri yalayıp geçen Ilık meltemlerin kanatlarına tak sevinçlerimi Bırak yağmalamasın artık Boş hayallerin Gözlerinde kırılan mor menekşeleri HÜLYA ÇELİK |