Bu gün Eylül
Kaç cümleye sığar ki insanın sevgisi
Kaç ömre Kaç asra ve arşa Seviyorum demek hangi dilin tecellisi Hangi sair bulmuş bu sihirli cümleyi Sahi sevmek Bu kadar mı acı Bu kadar mı derinden vurur b’izi... Sahi ’Bu gidiş kaç yalnızlık eder sevgili?’’ Bak bu gün Eylül En sevdiğim mevsim, hüzün kokar Yani kendimi bulduğum, Seni en yakın hissettiğim kokunu en çok aldığım mevsim.. Yani sen ilk kazandığım sandığım Ve ilk kaybettiğim gün Yani bir devrin başlangıcı ve bitişi say kendince Ya da sıradan bir anı de Koy yüreğini de cebine git gideceğin yere… Sonbahar Yaprak yaprak kavuşma zamanı toprakla hayallerim cebindeki umutlara göz kırparken yabancı yağmurlar Sen zamansız bir fırtınaya kaptırdın da bizi Bilinmeyenlerin dibinde boğuluyoruz amansızca… -şiir Kıydı vakitsiz cümlelerin canına Ve canıma… Sen acınma… Bir kaç adım ötedeydi hayallerim ile sevgili Biri hayatımın anlamı, diğeri hayatımın ta kendisi... Sonra bembeyaz bulutlara sardık ardı arkası kesilmeyen kanamasız sancıları Mutluluğun o hiç olmayan Resmini çizmeye çalışırken acemi âşıkların Heyecanında sağırdık gerçeklere Kaybettiğinde anladık acının ve sessizliğin renginin koyu gri olduğunu... Gecenin en kalabalık yalnızlığındayım, üzerimde kanat çırpan bir hayal dünyası Birkaç parça rüzgâr kırıntıların yamalı cebimde Ve duvarlar, sancılar, kırmızı köşeli yalnızlıklar Birkaç yanım sancılanıyor, ebegümeci tadına saklıyorum seni… Sonra, zaman kahkaha atıyor, son sigarasını içerken şiirin son cümleleri Fokurdayan bir iz, geçmişime çizik atıyor. Bir daha batıyorsun geceme, gecem(i) biraz daha sana bürüyor(um)… Ve ile başlayan Ve ile devam eden Ve hiçbir bağlacın bile birleştiremediği bir son… Düşünsene hiçbir dilde yan yana gelemiyoruz seninle Ve düşünsene bu saatten sonra bize düşse düşse düş düşer… Hadi herkes düşüne, herkes kendi rüzgârında kanatlandırsın uçurtmalarını ve herkes kendi gök kuşağında sevsin seveceği bütün renkleri… Ve varsa şayet, herkes kendi solunda atsın adımlarını… |
ama her gidiş..tekil bir yalnızlık bırakır ardında
başka bir kurtarıcı eli değdiğinde
yalnızlık kalır bir başına..yalnızlığıyla
..
biraz muhalif olmak istedim
şairin hoşgörüsüyle :)