Su küstü
mor bir menekseye tutuldum
Yaprakları bal teknesi Sonra silahşörler geldi Beş şövalye Bir kavalye En ufağı esmer tenli Gövdesi kahveye çalan Ağaçlar yaprak dökmeye durdu. Toprak dua’ya Öptüler nazenin gövdesinden dal kırılırken Sonra siyah renk dünyaya geldi iki büklüm şairler otururken... Kapılar paslı kiltlere dolandı O gün bu gündür hep yaslı duvarlar Tüller grimsi bir acıya sevdalı gibi Sere serpe duruyorlar pencerede Sonra annemi özlerken Anımsadım teninin titreten kokusunu Su utandı Yaprak düştü Su küstü. |