esintiihtiyar gölgelerin teknesiz odaları ölümün ipliği ile yakama işli... bu yüzden imreniyorum çocukların oyunlarına. yılların kırılan çemberinde başım avuçlarımda esinti kesintisiz bakmalar denizin dip balıklarına uçurum konuşmalar kiraz dalları yanımda dev... masal anlatmıyorum babamın gözyaşından inerken ölüm diyorum kafesinde apansız geceme çıkıveren. masada menekşe ve gül kozasından çıkan kelebek gözlerime güzellik doldurdukça bulutlar içimin derinliğinde eskilerin duasını yıkar ağlaşır yağmur... bir şarkıyı söyleyip bitirene kadar geçiyor zaman yalnızlığın korkularını kimse bilmez dağ çiçeği kader susmalarımı örtme ruhumun kayasında bahçeler... |
bazen en onurlu arkadaş odur...
sevgiler.
yosun kokusu tarafından 9/15/2017 11:50:50 PM zamanında düzenlenmiştir.