sürgün
yüreğinin içinde oda oda gece/kondular buldum
ve hepsinde konakladım. perde aralığından bakarken kaçıncı yıldızı sayıyorum kanat kanat çırpınan kuşlar gibi nerede duracağını bilmeyen zaman... konuşmayı beceremeyen susmalarımla teneffüssüz bir örgü yumağından sarkıyorum Elmaları boyanan çocuklar mutlu bir şehir ki,salıncağında elzem kadınlar dayanılmaz. ayaz tortular gözlerimde büyüdü üşüdüm. bu yüzden sevdim unuttuğum ezberleri... şimdi sesim yüzüne dağıldığında sürgünüm kıvrımlarında gezen saatin akrebi/ yelkovanı/ avucuna düştü dip/notlar -daha ölmem artık- ki, her gece alnından öptüğümde gelişi/güzel kalkmaların dilime sözcükler dolduran. söylesene... |
Enfes duyguları kelime hazinelerinden saklayan dizeler…
Gönül dolusu Kutlarım...
............................................ Saygı ve Selamlar.