zeytin çekirdeği
“hiçbir eksiğim yok kendimden gayrı “
içimdeki yangına ağzıyla su taşıyan serçenin çırpınışlarına öykünür yüreğim serencâmı Tanrı ‘nın ellerinde yoğrulan yalnızlığım zaloğlu rüstem ‘in gürzü yumruklarım ufalarken aynaları her kırık parçada âsarı şuurum fısıldar mahrem inlemeleri rüzgar ıhlamur çiçeklerini savuruyor bulgur isteyen iki kumru konuyor pencereme yaşadığımı hissediyorum “sokaklarında nehir nehir insan akan “ bu şehirde bu şehir-i istanbul’un kızgın demirlerinde soğuyan hayallerime inat bir zeytin çekirdeğini sırtında taşıyan karıncayı kıskanıyorum ansızın çoğalan gözlerimde yükseliyor demir filizleri ... gönül gençyılmaz |
“hiçbir eksiğim yok kendimden gayrı “ dedirtiyorsa
ve bunu söyleyen gönül kalem kalem yazıyorsa her şiiri özeldir.
Dilerim söylediğin sözlerin gittiği yer ya da gidemediği dehlizler anlar ne anlatmak istediğini
Tebriklerimle
Saygılarımla
İsmail Yılmaz