rüzgarın ’hu’ dediği yerde
mavi dalgalar yayan konukları
yaşamın dudaklarından beynime ısmarlıyorum
derin ve sıcak algılarda içre duygular
özgürlük türküleri söyler
dokunaklı titremede
felsefenin büyük gözleri
sanki bahar ülkesi
rüyaları anlayan ruhun
gece sızlanması gibiyim
yıldız ve ay
çevirin gözlerimi güneşe
soluğumda tarih nazlanması



bilinmezliği bilir gibi düşündüğüm yerden
hızla akıyor kanım
yıldırımlar düşüyor duvarlara
kapılara...
ki,
aşk bir isyan değildir uykunun kafesinde
karesindeki dalgalar sadece uğultu
güçlü ve tanıdık
yapraklar
çocuklar
kadar.



alın terimi yudum yudum içen umut
yalnızlıkla dans eden sevişme
suları da akar
ovalar denizler yakınmaz
gizimden.
toprağım kabarır ve
ak at`ım.



müsadenizle
rüzgarın ’hu’ dediği yerde
gecenin tam ortasında
mevleviler gibi dönmekteyim.