ÖPÜLMEMİŞ RUHLAR
Öpülmemiş ruhlarla dertleşirken ruhum
Vurur içimdeki kanun/a metal mızrap/lar En acı hüzzam taksimi geçer Ağlar acılarımın öptüğü ruhum Çözülür tel,tel ayrışır hüzünler içimde Her teli ayrı bir ağıt yakar Benim hayatla kavl/im olmadı hiç Takdiri ilahi böyle yazmış/ki yazgımı Boynum eğik çekerim Kaç tren geçtiyse bu hayat garından Ben yolcusu olamadım Bunca yağmur taşırırken Irmakları dereleri Ben avucumu dolduramadım İçimdeki sızılarımı Hiç bir kaleme yazdıramadım Yazdırmaya çalıştım sayfalara sığamadım Felek pazarlıktaydı hep benimle Bir kez olsun onu kandıramadım Şimdi öpülmemiş ruhlar Sarmaya çalışırken yaralarımı Sızıyor acılarım Derindeki girizgahtan dışarı Hep kanamalı hep yaralı Yüklü durur yüreğimde Bu hayatın vurmaları Allah kimseye Evlat acısı vermesin Allah kimseyi evlatlarıyla sınamasın AMİN Sabahat Çelik |