Yavuklu 23-HitamAdem abi yedi.. konuştu sustu ödedi o indi, ben baktım adem abi “oldu bu iş aslanım” dedi bir şey anlamadım o gitti ben bittim o artık o çocuk değildi ben hiç çocuk değildim okul sonuna kadar her sabah onun durağında aldım soluğu, her akşam okul çıkışında bekledim onu aynı minibüse bindim ama ne yan yana oturabildim, ne de onun ücretini almayabildim.. bir keresinde oturduğu koltuğa tutundumdu kalbim duracaktı, dizlerim titredi o da ne zaman? karnesini aldığı gün.. ilk defa konuştu sesini ilk ve son kez duyduğum bu; “artık okul bitti” dedi, ertesi günlerde babasına bir köylüleri; “bu delikanlı senin kızı bekliyor” demiş babası “-nasipse elden ne gelir” demiş “Songül ablalarını beklemeyecek mi?..” babası bunu bir güzel benzetmiş o da çıkmış o hiddetle durağa geldi.. yüzü mosmor, gözleri şiş, |