TOPRAK KANAR BENİMLE
Çekip gitsem buralardan artık
İfritliğim kapsamışken dört yanımı Düşünür dururum yol çizgim neresi diye Gitmekle kalmak arası Arafta kaldı aklım Boşa kürek çekmişliğim Bunca zamanda Ne bir dost kabul ederim Nede bir düşman İpi çekilesi hüzünlerimin arasında Çırpınırken ömrüm Bir çilekeş sandalında gezdirir beni Kimseye derdimi anlatamazken Ben kendimi neylerim hüzün yağmurları yağarken ben kendi rüzgarımla kurudum her seferinde efsuni bir kelime dolaşırken dilimde ilahi bir güçle ayağa kalkarım yol haritamı iliştirip koltuk altıma giderim gündüz gece bir yönetmenin elindeki senaryo gibi kalıplaştırılmış günlük sahneler her gün var bu yol çizgimde tırnaklarım sökülürcesine kazarım toprağı kanatan acıları gömerim diye ben yine kanarım toprak kanar benimle Sabahat Çelik |
Güzel bir eser
Kutladım yazan yüreğini ve bu güzel eserini
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın