Tin
.
cam’dan bir gül doğranır gecenin sessizliğine çocukluğum her dem anne karşılaması yüzünü buluyorum dil yordamı kimse daha yakın değilken içindeki yalnızlık kadar kendine ay kurşun ay zulüm gecenin aynası arkamda kalanların. ölüm; unutulanların kutsal evi sende büyür sonsuzluğun saçları ilahi iktidar nurlarına örtü, sırlarına kapı sarındığım efsunlu şifadır can’dan bir gül doğranır gecenin sessizliğine tin ah o perde aralanınca, koyu damga alnımızdan vuran ve yazın serin şerbeti yudumlanan sonlanır. . |
Çok güzeldi hepsi de
ilhamlarınız ışığınız olsun
selamlar