Elbet mümkünbir sözcüğün peşinde özgürlük aşığı tumturaklı günleri düzleyerek ak bir gergefte bildiğim tüm renkleri diziyorum sıraya atın alnındaki ak belirir diye alnımda bütün kalemlerim beyaza aşık ak sayfada geziniyor ayaktayım parmaklarımdan doğuyor kaynaklar vurulmuş yerde gözleri açık yatan bir çocuğun gözlerinden bakıyorum içimde annesine sarılmış ağlıyor çocuk anne bu yüz yıldan kopuk toprağına göz dikenlerin tutsağı çözemiyor tek başına zincirleri sarılıyor ölü yavrusuna su değin kıpır kıpır özgürlük aşığı ayaklarım geliyorum bağrı delik dağlardan bakıyorum uzak ovalara denize uzaktan seçilmiyor insanlar bir tas ayranını içmeden konuk olmadan yer sofrasında birbirini görmeyen insanlar öldürüyor birbirini tanısalardı diyorum kimsenin eli varmazdı silâhına sözcük, dize şiir olsun değil niyetim bütün insanları çizmek istiyorum yüzüme kimseyi öldürmeden yaşamak elbet mümkündür dünyada çık çık bitmiyor dağ!.. 09. 03. 2017 / Nazik Gülünay |