Evin duvarlarıEvler de yorulur mu ne kadar ağırlık yapar bir insan eşya/lar boşaldı Ayten’in evi dış kapıda Kur’an, karanfil yok artık uzağa sıçramış bir kaç karanfil baktı bana Ayten sevinerek gitti dedi ev mi dam mı belli değildi son günlerde tek başına bir şey yapamıyordu ev tek başına ışıksız, susuz yaşayan sahibi gibi dinliyordu günlerdir açık pencere önünde kapı arkasında, önünde söylenen sözleri bismillahirahmanirahimleri Türkçe okunan kur’anı üçer kez yinelemeleri konuşmaları duaları ardından kişilere savrulan ağza alınmayacak küfürleri akşam yeğenim kurtulduk Ayten’den gitti çok şükür dedi Ayten de kurtulur inşallah dedim annem birini bulsa evlense dedi karşıdan bir çocuğu olsa bakabilir mi diye geçti içimden keşke iyileşse yine karşılıklı oturup içsek kahvemizi yine bize yapılan haksızlıkları anlatsak birbirimize yudumlarken kahveyi gülümseyen yüzünde Ayten’in evin duvarları duymadı bizi duysa o da, amin derdi duamıza.. 09. 02. 2017 / Nazik Gülünay |
Şiir çok güzeldi. Kutlarım gönül dostu sizi. Yüreğine gönlüne sağlık…
Haz alarak beğendim…
....................................Saygı ve Selamlar...