Gel desemkarlı kartpostal gibi her yer ağaçlar simli karla süslenmiş çocukların ayak izleri, kardan adamlar bembeyaz hava, kar yağışı her şey tamam bir sen eksiksin belli ki gelişin çok uzaklarda kaç saatlik yol şunun şurası demiş şair aynen öyle, sanki okyanus var aramızda göz açıp kapayacağımız yerde hasret bir sıkıntıdır içimizde özlem çanları çoktandır çalıyor suskun kalıyor kalbimiz kendi sesine hem sağır hem kör olmuşuz aşk özürlü, duyarsız sevgisiz biri geziyor karanlık kafesinde dünyanın belki elimizle kararttık bilinçsiz ışığın düğmesine değecekken elimiz kapattı son yazan perdesini sahnenin yine ’gel’ sen desem neye yarar gelmeyeceğini bile bile baksam durmadan geldiğin yola göremem omzundaki karları çırparak telaşla çıkmanı dar merdivenleri bembeyaz gülüşünle doldurmanı evimi.. 29. 12. 2016 / Nazik Gülünay |
Beyaz gülüşlerini örttüğüm sevdiğimin
Düşleri gerçeğe dönecek,
Masum mumlar,loş mumlar yanacak,
Mutluluğun kollarının altında
Ruhum bir mutlu güne uyanacak...
Muhteşem hüzün şiirinin verdiği ilhamla yeni yazdığım bu küçük şiir siz dostun güzel şiirine hediyemdir,,,her hakkı siz değerli şaire aittir,,,umarım beğenirsiniz,,,selamlar