Unutmaey hayat önümde k’âğıt dolusu boşluklar bir sayfayı karalayıp diğerine geçmek zor zor kendi kendini alt etmek değişik şarkılar gibi değişik yollar birini sabit kılmak güç önünde asker adımlarıyla geçip gidiyor gün kadınlığım en gizli yerde saklı hazine insanlığım iki cinse selamda gelecekte insanca tütecek bacam umudum önce kendi çevremde dönerek dışarıya açtığım pencereden seslenirim ay nereye kayboldu ürkek çatıların üstünden gülümsediği zaman gülümserdi dünyam sevgili, dünya sendin kimi zaman yörüngende bir kaç yıldız düşümle ben olmayacakları oldurmaya çalışırdım güneş serperdi eteğime gökyüzü ben olurdum özgür kuşun kanadı açan tomurcuğun umutla açışı bir yağmur damlasına bakışı ayağının tozunda yaşardım dudağının kıyısındaki gülümsemede ikimizle tümlenirdi insanca duruşlar yıldızın kucağını açması düşleri yarım kalmış çocuğa unutma sensiz de varım, vardım, varız birlikte dolar boşluklar.. 26. 12. 2016 / Nazik Gülünay |
Sen yüce dağların karısın,
Renkli gözlerinle benimsin,
Gönlümün biriciğisin,güzelisin,
Gözleri sürmelim,prensesimsin,,,
Güzel dilin bülbül gibi konuşur,
Hazana uğrayan gönlüm seninle şenlenir,
Vaz geçti tüm güzellerden
Deli gönlüm Seni beğenir
Sen bilmem hangi bağın
Sümbülüsün,gülüsün,
Duygularımın gülüşüsün,
Mutluluğumun kalbisin
Ey yarim bir tanemsin...
Muhteşem şiirinin verdiği ilhamla yazdığım bu küçük şiir hediyendir