Yanılsamayanımda gibisin ama yoksun karlı gök kadar beyaz bir şey burnumun direğini sızlatıyor karakura yatıyor sanıyorum bu beyaz gök üstüme devrilince yüzüme yaklaşıp gözlerime bakan kim elini uzatıp sıcaklığını duyduğum kış ağacıma konan tek kuş yapraksız dalların örtüsü bilirsin sensizliğin öyküsü ömrüm şiir yazmak isteğim parmaklarımın hareketi sürekli gördüğüm rüya ışığın pır pır etmesi içimde düşlerin yanılsaması günüm nerdesin diye söylediğim şarkı mehtabı birlikte seyrettiğimiz varlığın ve yokluğun birbirine dolaşık sürekli çözmeye çalıştığım bir düğüm beynimden kalbime mekik dokuyor sende de olur mu bazen bir görünüp bir kaybolmak göz göze oturmak örneğin yıldızlar dans ederken gökyüzünde bunca sorun içinde nerdee diyeceksin karlandı aşkın soğuk yelinde o güzelim baharın yazın ne açan bir çiçeği ne dalı kaldı elimde.. 23. 12. 2016 / Nazik Gülünay |
Kutlarım..
……………………………………Saygı ve Selamlar…