sensiz bir şey değilim hiç bir şey
önemi yok insan olmamın
kadınım ya
neresi eksikse eteğimin
sözde eksik eteğim
sen olursan yanımda
bir şeye benzeyeceğim sanki
işte ön yargılar vuruyor
yaralıyor bir yerde


ne dersen onu yapacağım
otur
kalk
git- gel
kadınım ya
sen ekmek getireceksin
ben yiyeceğim ama
kaç kez başıma kakılacak
boğazına dursun, burnundan gelsin diye


sensiz bir şey olmayacağım
tasımdan su içmeyecek kuşlar
bir şey gelmeyecek elimden
seninle yatmaktan başka
dövsen de sövsen de
ille yatacağım
ayıramayacağım yatağımı
onca eziklikten sonra
yüzüne güleceğim
sen somurtacaksın
ben güleceğim


çocukları asla ağlatmayacağım
uykun bozulmayacak
sonra benim çocuğum diyeceksin büyüdüklerinde
evlerine misafir olacaksın
babayım diyeceksin
unutacaksın nasıl büyüdüklerini



dayanamayacağım yaptıklarına
gece yarısı içip içip
vurup kırdıklarına
sonuna kadar açıp televizyonu
ayağa kaldırdığını çocukları
komşuyu

ayrılacağım
yine bitmeyecek kadın çilem
penceremde duyulacak sövmeler hakaretler
kapıma gelen polisler
bu arada okutacağım çocuklarımı
göz nuru, el emeğiyle
sen ne var ne yok
yiyip içeceksin
hep susacağım


unutturmak isteyeceksin
sensiz de bir şey olduğumu
söyleyecek birileri
çocuklarda torunlarda göreceğim
sonra yaptığım işlerde
resimde
müzikte

biliyorum ben bir şeyim
insanım!..


05.12. 2016 / Nazik Gülünay