KİMDİsana hiç bir yerde rastlamadım aslında benim gözümde büyüdü aşk bir yerlere sığdıramadım postunu baş köşesine serdim kalbimin ondan eriyip durdu yara aldı içi dar insanlara ağladım bir zerrecik çizgi uzadı gitti sanki bulsam onu cebine koyacaktı bir kerecik ısırıp kızardığıyla kalacaktı elma ay utandığıyla gece durmadan ertesi geceye sığınacaktı yine ben olacaktım durağım eteğinin altında ne var görecektim çünkü yanacaktım kan damlayan gözüme suretini her gördüğümde hafızamdan silecektim belki seni isteyen bütün güzel düşleri seninle hiç karşılaşmadık ben hülyalar kurdum, rüya gördüm sevda sözcükleri kâğıttan yapılma güldü elimde buruşturup attım değmedi ruhuma içten üflenen ney sesi ya da beni benden geçiren bir keman yetmezdi bana gövdemi savuran bir rüzgâr yaban gülleri koparan fırtınan ağrıdı sinir uçlarım günüm dünyam zaten hiç olmadın sen ne şiir yazdın ne mektup, ne de telefon soru hakkımı kullanıyorum kimdi karşımda utana sıkıla yada ağzı dolu dolu beni sevdiğini söyleyen? tsunami geçti şehri kalbimden.. 13. 10. 2016 / Nazik Gülünay |
benim gözümde büyüdü aşk
bir yerlere sığdıramadım postunu
baş köşesine serdim kalbimin.....
kutlarım Şairem..
sevgiler ve selamlar..