Olmaz bilirimseni özgür bıraksam çocukluğun dahil alıp gitsen her şeyini evlerin çay bazlama küp peyniri kokusu küçük pencereleri kısa perdeleriyle gitsen o kocaman sandığımız ara sokakları bile götürsen ne kalır bende neyle düş kurarım diyorum köpeği bile uslu caddelerde hangi rüyaya adım atarım beni yalnız bıraksan bütün bakışlarını alıp gitsen cehennem gibi yaksa özlemin başka renkli bahçelerde gezinsen önüne bir masa kurulsa denize nazır İstanbul baksa gözlerin kıracın nakışıyla sürmeli bir ceylan indirse kirpiğini yere bir gemi uzaklaşıp gitse senden gurbetçi düdüğünü çalarak olmaz bilirim cennetin yasak meyvesini göz göze yedik biz dünya yalanına birlikte kandık birlikte hamur yoğurdu ilâhi, türkü söyledi annelerimiz aynı çıkmaz sokağın taşları acıttı sevda dokusunu tenimizin elin elimi buldu mahalle konuştu ikimizin sevdasını bizim ayrılığımız olası değil iltica etmektir başka ülkeye.. 19. 08. 2016 / Nazik Gülünay |
Selamlar.