BENbir korno sesi, kuru akasya yaprakları çocuk seslerini gömen araç gürültüleri hiç şiir yazmamış gibi ben kalemin elindeyim seslerin kaynağı nerde sesimi öldüren, dirilten, boğazıma dizen ( oraya bir fırça kalem ulaşmak için) kırk düğümünü açıyorum tırmıklı ellerimin yüreğim çözülüyor buz sarkıtlar, iri dolu taneleri eriyor, kızgın tavada yağ şimşekler, yıldırımlar derken yağmur yağıyor ne güzel çiğdemim eşsiz toprak kokuyor bulun getirin çocuk ellerimi geri götürün şapkalı tepeye çiğdem bayırına ellerimin ilk filizlendiği yere yeniden büyüsün ellerim.. 02. 02. 1986 / Nazik Gülünay |