13
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
714
Okunma

bir korno sesi, kuru akasya yaprakları
çocuk seslerini gömen araç gürültüleri
hiç şiir yazmamış gibi ben
kalemin elindeyim
seslerin kaynağı nerde
sesimi öldüren, dirilten, boğazıma dizen
( oraya bir fırça kalem ulaşmak için)
kırk düğümünü açıyorum
tırmıklı ellerimin
yüreğim çözülüyor
buz sarkıtlar, iri dolu taneleri
eriyor, kızgın tavada yağ
şimşekler, yıldırımlar derken
yağmur yağıyor
ne güzel çiğdemim
eşsiz toprak kokuyor
bulun getirin çocuk ellerimi
geri götürün şapkalı tepeye
çiğdem bayırına
ellerimin ilk filizlendiği yere
yeniden büyüsün ellerim..
02. 02. 1986 / Nazik Gülünay