Söz yağmura yağdı
.
sırtımdaymış, okşayınca bildim kanatlarım özgürlüğüm bir kuş, vurulmuş ağzından annemi alıp hızlandırmış zaman gel de bilme kaç yaşındaydın doğduğunda gökyüzünce ağlamış yüzünün ovasına bulutlar sus, kelimelerin altında bir büyük yorgunluk biraz burada bekleyelim sessiz çekip ağzımızın ipliğini bir küflü uykudan zamana ağır geldi insan eti kaldıramadı yükü yüklenmeden omuzlarına düştü yazı söz yağmura yağdı altımdan dünyayı aldılar kağıttan korkuları bindirip denizlere bir buzlu şarkı şakağımı yaktı ellerinmiş, bildim dokununca yalnızlığımı . |