SENbeni büyüttün mü bilmem kalbinde bir çocuk bir genç kız bir sevgili bir anne derken genişledi mi yerim bir dünya dolusu insan oldum mu? ben büyüttüm hep seni dolandı sarmaşık çiçeğin balkonuma yıldız oldu göğüme, geceme ay hem yürüdüğüm yol hem kâğıt kalem kitap çizdim resmini büyüdükçe kalbim her insan oldun acısını, sevincini duyduğum ömrüme yazıldın sevgili sevdanın çiçeği boyumu aştı ulaşamazdım oysa asi cüceydim gözlerinden öte yol bulamayan bir kaç adım atınca sendeleyen gücümü kattın gücüme ben büyüdü biz oldu rüyada gezer gibi ayağım bulutlarda günümde sezildin sevgili seni görünce geldi bahar kardan başını çıkardı kardelen öğretti büyümeyi açmayı sevmeyi her damla gözyaşım işlendi inci oldu eski sahibi öldü yeni bir insan bakar senli pencerelerden.. 07. 04. 2016 / Nazik Gülünay |
Kaleminiz daim olsun.Selam ve sayğımla kalın.