Bu Son SeslenişTaş duvar... Akmayan gözyaşı... Hiç doğmamış gökkuşağı. Yalnızlığı seven kadın... Yalnızlığı seven yıkık bıkkın tiyatro... Perdeler aşk kokuyor! Eyyy Yaban!! Hasretin adı sen! Yalnızlığı seven kadının, yanında düşlediği er, Amacın nedir söyle? Ele mi ait yüreğin? Yoksa, Ellerin kalbine dokunur mu seni sevenin? Heyhat bu son!... Bu son sesleniş!! Ses yoksa eğer tekrarlı bir bitiş... Bundan sonrası taş duvardan örülü yıkılan gri gökkuşağı Acıya alışkın yürekten akmayan gözyaşı... [...Mate/haziran,2007] |
Sayfasına, Şiir için gelinenlerden siniz
En azından bence :)
SAYGILARLA