Son yolculuk
Geç geçebildiklerinden öteye bir noktaya ada ömrünü.
Bir nokta bilinen özüne döndür acımasız gönlünü. Gel gelebileceklerini görebileceklerime kat! Dilim feryat figan!. Kopsun hüznüne tutunduğum dikenli urgan.
Pir-u nur yüzüne yaktığım bir kör ağıtmış beni ayakta tutan. Hal-i hoş gözlerimdi sana aşık bakan. Hala aynı ahlardı dilimde çırpınan. Bir son rica imiş hasretine vasıl olan.
Yeşil bir peçe yüzümde tahta kutuda bu yüzsüz adam, Etrafta onca insan tüm ömrüm yerle yeksan!! Bir "Helal-i Hoş" de de, Ömrümle bir tükensin, Seni yıllarca acılı koyan Ruhumdaki kara hatıran. Mate// Ekim 2007 |
Favori diye nitelendirilen Şirlerden olsa gerek
SAYGILARLA