Yaralanmaların İs KarasıKapatın kapıları! Bir hayat mahkûmiyeti resmedilecek az sonra... Kaçmasın hiçbir kelime Anlam bitirimleri korkutur... Ah acı ne çoksun dilime Hangi urgan beni kendine çeker Zamanlar bilinse de Son satırların sonunda da hep sonlar olur… Sonra Bir ben olur sana gelen Aynı yolları geçmek Tanımak dahası Dahası sen Sen kimsen… Ben o oluyorum Acıyorum her seferinde Dilimde tadından kalma acı Tükürsem yüzüne Bitmeyecek kadar çok sancı… Hancı kibrinde yürek Her gelenle daha kor Her gelende kömür, yangınlara kürek kürek Ürkek sabahlara ter dökülüyor Her gelene İkram Bir bardak şarap Gülüşü mayhoş kadın Kırmızı bir azap sabahında Gidecek Sallanarak Ardındaki ellere inat Kahkahalar göklerde Kalanın yüzünde acı gölgeli yarım gülümseme Ağlamaları saklansın diye… Sonunda Onunda yalnızlığı odasında Yastığında can yanığı Gözünden düşenlerin adı söz yarası Temenniler göklere İki gün arası Sabahları çıkarırken Bitecek mi ? Yaralanmalarının is karası Başak Doğru’08 |
Aynı yolları geçmek
Tanımak dahası
Dahası sen
Sen kimsen…
Ben o oluyorum
Acıyorum her seferinde
Dilimde tadından kalma acı
Tükürsem yüzüne
Bitmeyecek kadar çok sancı…
şairane bir anlatımdı. Zevk aldım. Tebrikler.