Gölgelerimizgölgesine takıldı aklım nereye gitsem gölgemin yanında hüzünlerime bile giriyor iyi mi ağlarken onun gözyaşı da karışıyor benimkine nerdeyse sahiplenip ben diye yatağıma alacağım uykusu geldiğinde yerime uyuyacak benim uykum kaçacak yıldızları sayacağım beş on on beş, yüz bin o da görecek yanımda başka gölgeler de olduğunu benimle birlikte onun da değişecek bakış alanı sessiz kalamayacak güney doğuda suriye’de ve dünyanın adı duyulmamış bir yerinde kimin evi yurdu harabeye dönerse üzüntüsünü üzüntümün üstüne koyacak gezinecek sevgi deresinin içinde kanayan yaraları yıkamaya kalkacak bir sürü yara bandı elinde nerde ilâç, ilâç diyecek bir elime geçirsem şu yara yapıcılarını 31. 01. 2016 / Nazik Gülünay |
yürek var olsun kalemin daim olsun
selam ve saygılarımla tüm şiir seven yüreklere
iyi geceler diliyorum