Dağ iner mi kendindendağ iner mi kendinden indim dağdan aşağı çiçeklerin ayak bastığı kuzuların anne sütüne melediği yere sanki bir deprem var deprem içimde yüreğim paramparça soluk soluğayım oysa çıkmadım yukarı kendimden az dokundum ses düğmeme duyulsun diye dokunmadım kimsenin dağına yükselsin kumdan tepeler dökülsün ilk üfleyişte deniz köpürsün üstüne yayılsın ay akşamı göğsünde sallasın kayık uyutsun dağlar girmesin birbirine burada bir savaş var yaşamaya kaçıyor çocuklar öldürüyor deniz ve yükselen dağ dalgalar dağa dalgalanmıyor gücü yettiğini vuruyor kıyıya kimsenin içi bulanmıyor üstelik bu denli katillikten katiline gösterilirken ölü çocuklar unutuluyor dev dalga yaratıcıları.. 18. 01. 2015 / Nazik Gülünay |
Çok güzel diseler.
................. Saygı ve selamlar...