Açık pencerepenceresini dışarıya açtım şiirin iki kuş kondurdum önüne karanlığı ağaran ormanlara uçsunlar diye ağacın beslediği böceğe değin görsünler yeşilin gerçek yerini her çiçeğin nasıl tutunduğunu toprağa bir dalın kırılmadan önceki halini en ücra yerleri görüp öyle gelsinler evleri evlere, yolları yollara açtım kurt kuzuyu yemekten vazgeçti tarhananın kokusunu duydu içki kadehi hindi pişen evler sebzeye talimi yol yolun hatırını sordu dağlardaki ayıyı yaban meyvesini zoru gördü yıl duydu yılın acısını içine neden gömüldüğünü halkın neden içinde gizlediğini kelebekleri adımlarını ayarladı yeni masallar sattı insana yeni umut utangaçlık sınırını aştı balkonlara beyaz bayraklar astı korkmamalarını öğütledi çocuklara gelin oynayın dedi kent merkezinde sözlerimi bir kutu gibi açtım görsün dedim yer altında yılan görsün kendi halinde bir yolcu neler var penceremde.. 31. 12. 2015 / Nazik Gülünay |