Zeze
Zeze..
dur öyle, bırakılan düşlerinle dur şimdi. Bir şehre uzanmış teperlerde, tek sığınak yerin şimdi o mermer. Baş ucu bir dünya, dünyanın arkasında yatan sessiz uykular.. Şimdi dinle yüreğini Zeze,bu kör kuytularda! Soğuk olur ölüm Zeze, sonra çok soğuk olur yalnızlık! Ruhun uçlarına değen o rüzgarlar, çarpar suratına ya. Ölü mü üşür, yüreğin mi? Verme düşlerini Zeze verme, Ardın sıra bitmez ihanetler.. Zor gelir, bitmez yollar, geçmez sonra sızılar.. Kol kola gir şimdi yalnızlık çarpan kendinle.. Hengamelere sür hüzünlerini Galibi gelir belki bir yanın.. Sen gitme Zeze.. Şimdi tam oturma zamanıdır o mermer parçasına.. İzler sürülür arkandan yalpanarak, Gelecek gelmez önüne.. Şimdi haykırmanın zamanıdır Zeze, Bitme bende, bitme! Semra’m Öztekin |
Kutluyorum...