göklere mi dargındır, rüzgâra mı
uçmayı mı unutmuş sayılır yoksa
kanat çırpmadan süzülen kuşlar!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


bakma yüzüme öyle
kahırlı tepeleri çiğner gibi
yağma üzerime taş taş
korkutmaz benzimi şaşkınlığım kadar
savurduğun caka/telâş
na/sırlıdır, sızdırmaz
dağların yürüdüğünü gördüğümden beri
laf anlamazlığım



bakma
doldurmuş gibi azgın çanağına dünleri
endamının son sayfasına yazmış gibi ilk gençliğimi
geçir dişlerini damağına
ısır dudaklarımı kanat
dilediğince kırmızı ol
akıttığın kan benim, akan kan...


...
buraya diyorum
gözlerin rengi bir dize gelmeli
enikonu mavi
dayamalı hafızama mavzeri
bozmalı ezberi
ibrişimlerle bezeli bir cümle
gözlerin diyorum günahkâr
azı düşlerim kadar tâze


bakma bana öyle
ninnilere sarmış uyutmuş gibi çocuklarını
dünleri hatırlatır gibi, unuttuklarını
umut türküleri gömme yüreğime
birazdan batar de güneş
ütüler patikaları karanlık
söker iğneden ipliği
gider kaybolurum her zamanki gibi
yine yenilir yokluğun hırsına
kalakalırsın kayyuma emânet hevesinle baş başa
kaybolur fâsılalı düşlerdeki ayak izleri


sen , saksıda kurumuş menekşe
hakkı ödenmemiş ateş
dudağımdaki cevşen
semâvi bir vicdan kalmışsa dünden

kül hakkı yeme!





ToprağınSesi





.