---
Sahi aşk nerde kalmıştık
Hangi şehrin dev ayaklarından
Elele dizdize gözgöze giriş yapmıştık ki
Bu aşkın masal kahramanı
Sadece biz olmuştuk - akşamdı
Geceyi tam onikiden vurmuşken yürek atışlarımız
Ruhumuz o gül bahçesinde maviye boyanmışken
Say ki sen günlerden Cuma idin
Ben ise aylardan Nisan bir şakası...


Otuzsekiz buçuk derecede tüterken nefesimizin teri
Dilimizde kavrulan o eşsiz özlem adı
Birlikte yediğimiz çileğin hiç gitmeyen tadı
Hüküm sürerken ağzımızın kıyısında
Ne kadar şiirlense de
Bütün alfabeler eksik kalmıştı
Baharla doğan aşkımıza...


Sahi aşk nerde kalmıştık
Hangi taptaze el değmemiş sözcüklere sarılmıştık yol boyu
Ki bütün gök küre secde ederken her bir adımımızda
Sen mahremiyetinle kutsarken beni
Sahi tamda hangi caddede
Hangi sokakta
Hangi tren garında
Hangi otobüs durağında
Yada hangi kulenin mazgalında
Avaz avaz haykırmıştım seni sevdiğimi...


Sahi nerde kalmıştık aşk
Hangi gizemli parkın salıncağında coşkuyla sallamıştın beni
Her korkuyorum dediğimde göğün coğrafyasına
Nasıl da öptürmüştün avuçlarımı
Nasıl da koşar adım tırmanıp
Nasıl da döne döne pervanelerce kaymıştım
Hatta dünyanın en tepesine çıkıp
Gezegenler eşliğinde uçmuştum ya mutluluktan
Sen tüm ruhum elinde
Ölümsüzleştirirken Nagihan kimliğimi..

...
Nagihan ERGÜL