Aşkın hamalıolursak aşkın hamalı olalım boynu bükülmesin sevginin bir yığın güzel sözü alıp koynumuza yola koyulalım biz masal severler inelim kendimizden yürüdükçe çimenler biten yerlerin özlemiyle bir prensesi kurtaralım tutsak olduğu yalnızlık sarayından demir zincirleri açılsın kapıların biz bize hizmetkâr bize sultan mührünü basalım gerçek aşkın seviyorum yazsın papatyanın her yaprağında elimize almadan anlayalım bu hazan da bahardır kuru otların dalların yanında yeşil yaprak, çiçekler yine iki beyaz kelebek iş başında özgürlüğün ebedi göstergesi mavi günün simgesi salınmadalar dönüp dolaşarak ve ay büyümede alçakta bir yerde ağzı değdi değecek bir yaprak yoksulu ağaca hani bir sevgilim yok diyecek kadın birlikte ayı seyredecek unutulmuş bir düşe yelken açacak herkes bir yerinden kesip kırpmışken geceyi yeniden biçimlendirecek ardından gıcırtıyla örtülecek bir kapı ay unutulacak aşk kalmayacak sır’a’ttan düştüğü yerde kaç yıl sürecek kimbilir acısı 27. 10. 2015 / Nazik Gülünay |
boynu bükülmesin sevginin
bir yığın güzel sözü alıp koynumuza
yola koyulalım
.............................................................Harikaydı eline sağlık...