Ruhların GöçüKene gibi yapışmış yüreğimize acılar cıva döküyor ucubeler güngörmüş amcalar teyzeler şaşkın hayat akıyor kuşlar uçuyor oysa martılar takmıyor kimseyi Sıkışmış kalmışız cenderede sokaklarda caddelerde hıncahınç doluşmuşuz taşınıyoruz tekerlekte Gemileri sanki insanın kudreti yüzdürüyor rahatlığı hani eli değdi ya ustaların sanki Yaradan çıkmış aradan su olmasa neyin kuvveti kaldıracaksa tonluk demiri ağlamak yok hüzün yasak kibirimiz dağlar kadar yüksek ...Ki başa gelen ne varsa dokunabildiğin tüy gibi görebildiğin kalpten gücün takatın kadar cesaretin korkmadığın dizlerinin bağı çözülene lisanın susana aldığın nefesi verip verdiğini alana dek yaşam ...Ve tik istemsiz vakit doldu sessiz sedasız ruhunu verene teslim bitti işte hayat isteksiz kim kimsesiz ve nefessiz. : Yunus Beypınar |