Gülememe bakıp, mutlu sanmayın.
Gönül pare pare, yürek yaralı.
Benim bu halime, sakın kanmayın.
Gönül pare pare, yürek yaralı

Yağmur gibi akar, gözümden yaşlar.
Teselli etmez’ ki beni, hayaller düşler.
Tat vermiyor artık bana, yediğim aşlar.
Gönül pare pare, yürek yaralı.

Yordu artık beni, gurbetin yolu.
Hazan vurdu kırıldı, güllerin dalı.
Hüsrana düşer, ömrümün sonu.
Gönül pare pare, yürek yaralı.

Artık medet ummam, vefasız kuldan.
Dertler eksik olmaz, şu garip baştan.
Ak düştü’ de saçıma, gam ile yastan.
Gönül pare pare, yürek yaralı.

Gecenin şu zifiri ve ıssız, karanlığında.
Vurgun yedim ömrümün, aralığında.
Ömrüm geçti, gerçeği anladığımda.
Gönül pare pare, yürek yaralı.

Ne desem bitmiyor, söze sığmıyor.
Diller sustu artık. kalem yazmıyor.
Hayat bu, ne yapsam’ da olmuyor..
Gönül pare pare, yürek yaralı.




Muhlis SÜNBÜLCÜ.