Ölü Doğan Şiir
:
Söz gerek cesarete köz gerek ateşe koş atım sen koş ez toynaklarınla bozkırı Dicleyi Fıratı iç çatlasın susuz atlar . Dinle ağıt yakan anaları sanki her biri oğul değil acı doğurmuş ölmüş ceninden kalma ağrı saplı rahminde . Soylu ceddinin seceresinde saklı evlan bakır bir kapta donmuş sabrın desen gözlerin çakmak çakmak ağlayışın çavlan yakışır sana yinede ölmeyesi töremiyesi desen . Sular uyumuş düşmanlar teyakkuzda namlular sıcak yivler alaz gece karasında mezarlar buğulu toprak yumuşacık donmuş yüzler buzda herkesin gözü kendine kör bakışı başkalarının yarasında . Denizin ışığı yakamoz değil serap çölün suyu Krallar fildişi kulesinde kuklacının parmağında çektiğimiz irin kan kurumuş tükenmiş kuyu varamadan denizlere karıştık nefretin ırmağında . Ben ki delinin teki; yetmiyorken aklım kendime meram anlatıyorum akıllılara mazur görün yeter ki . . . : Yunus Beypınar |