Mevsim Evcilik
gidiyor-
göğsüne sığmıyor yıldızlar tanrı uç diyor uçuyor kim durdurabilir ki gökyüzü delik, cep delik çalmasa kapıyı hüzünler hazır değiliz (öyle değil mi?) silinmiş isimler zillerden edepsiz sonbahar, zehirli sonbahar çal bir flamenko melodisi tam da şimdi.. *** işte gidiyor- incir mevsimi yerini ısıtmış ipek böceği zirvede eski kar boza kıvamında etekleri kadın kokan dağda kocaman evler bir fırtına küsmüş bir güneş ev aramış kendine bir delilik halleri.. sarı yapraklı, esmer tenli eylül ruh yangını fikri içine çöreklenen yalnızlık muhabbeti özlenen kitaplar biraz rutubet bir parça aşk örümcekli bir kaç mavi anı gidiyor gitme- kudurmuş içinde öfke her köşesi kırık kalp kışlasına dönen kuşlar gibi adını beğenmediğim mevsim/bizi terk etme Çiğdem Parlayüksel |