yumruklarım, bir korkuya atılan taş gibi sıkılı
cehennemi dünyaya çeviren kim varsa sövüyorum adamakıllı
her yerde savaş var her yerde gam
bir kere bozulmaz mı bekâret tanrım
çocukların gözlerine yakışıyor mu bu kadar kan

tedavülden kalkmıyor bir türlü
ne yapsak kırılmıyor ahkam
kurşun döktürenlerle, kurşunla öldürenler aynı suça ortak
biri silah tüccarı, biri tüccara mal
hâlâ aynı aynanın ardındaki ahmak
biri ölüm kundaklıyor bilerek
biri bilmeden inanç
çoğunluk düzenin merkez çarkı
üfürdükçe uzaklaşıyor ilimden
öteki kurnaz, azar azar azdıyor arzı
çoğunlukla Allah diyor ölenler!
en garibi de bizim kazma küreklerle bizi defnediyor
dünyanın anasını belleyenler!


- bir Alman düşünürün dediği gibi :
" bizim işimiz sizin dininiz gibi, sizin işiniz de bizim dinimiz gibi!-


bu kadar fitne fesat boşa olmasa
hazırlıklar son sürat!
dört gözle bekliyoruz Mesih’i
zinâlar binaların sırtında hazır kıta
hayli yol aldık
ilerledik pula kullukta
ki; neyle beslesek doyuramıyoruz zenginleri!
sekerek yürüyoruz sokaklarda kelle koltukta
giderek batıyoruz şirke
medeniyet yılanına sokuldukça


özgürlük kılık kıyâfetle olsa
ya bunca esâret neden!
huzur neden hiç girmiyor müslüman avlusuna!
birileri öyle istiyor?
üresin ama düşünmesin reaya
ki kölelik bitmesin
sürülmesin Rabb’ın hikmeti namluya
bizden iyi biliyorlar ki;
cehâlet kilimle değil bilimle örtülür oysa
ikra!
ikra!
ikra!..





ToprağınSesi






.